Hoe slecht kun je een wedstrijd spelen? Nou, daar weten we sinds 13 december alles van. Het zal dan ook een slecht verslag worden van de wedstrijd die we tegen Utrecht 2 speelden. Op voorhand wisten we dat we hier moesten scoren omdat de andere teams toch wel sterker voor de dag lijken te komen. Maar het was niet onze dag, en dat werd al snel duidelijk.
Nog voor de wedstrijd via een chaotische inleiding goed en wel op gang was gekomen, konden we de eerste nul al noteren. Freddie van der Elburg gaf door een stomme zet een pion weg. Dat hoeft niet catastrofaal te zijn maar het plezier was er gelijk af. Hij gaf meteen op omdat hij geen zin had om tegen de bierkaai te moeten vechten. Waar is de Fighting Spirit gebleven?
Dan volgt er een lange tijd van houtjes verplaatsen en stellingen innemen om van daaruit het geschut zijn werk te laten doen. De eerste positieve noot laat zich zien als Maarten Beekhuis via een lastige stelling zich los weet te wringen. Het ziet er allemaal behoorlijk tricky uit maar hij weet alles zo te sturen dat het zijn kant opvalt. Een van de weinige positieve belevenissen deze middag. Het staat 1-1.
Maar daarna mag Martin tegen zijn oude leermeester Dharma Tjiam weer in het stof bijten. Hij heeft niet de kans gekregen om de lessen een positieve draai te geven. Na afloop vertelde Martin dat hij wist dat Tjiam wel een keer zou komen en dat gebeurde ook. De afwikkeling door hem was kort en bondig, een foutje van Martin en Pats! Boem! Inleveren dat punt. Het had beter gekund.
Theo Visschedijk viel weer in, maar nu op het laatste bord en hij kreeg een tegenstander die hij toch wel had kunnen inpakken. Maar Theo stelde zich meer defensief dan offensief op, en dat werd hem uiteindelijk fataal. Vooral als je voor een batterij van drie zware stukken een gapend gat laat vallen terwijl dat niet eens nodig was. Daarna krijgt hij nog diverse mogelijkheden om het lek te dichten, of een tegenaanval op te zetten. Maar hij profiteert totaal niet van de geboden mogelijkheden. En weer mogen we een nul noteren. Wat is er toch aan de hand?
Dan toch weer een positieve “ommekeer” als Erik zijn partij weet te winnen in de voor hem bekende stijl. Een klein positioneel voordeel geeft hem meer bewegingsvrijheid en dat is vaak voldoende voor Erik. Het al eerder gememoreerde stellingen innemen heeft bij deze partij wel zijn voordelen opgeleverd. Hij weet een pion te winnen en nadat deze een vrije doorgang heeft weten te bewerkstelligen kan hij daarna ook vlot de winst noteren. Stand is dan 2-3 voor Utrecht.
En dan is al te zien dat het geen overwinning wordt voor ons, want Henk Eleveld heeft intussen al een pion verloren en de tweede pion gaat niet lang daarna het doosje in. Het is nog (te) lang proberen om het onvermijdelijke te voorkomen, maar ook hij mag de koning omleggen. 2-4 achter en twee partijen die niet veel hoop geven.
Nikolai staat ook al de hele middag voor het vuurpeloton en alleen de trekker moet nog overgehaald worden. Tegen de jonge tegenstander heeft hij totaal niets in te brengen en hij mag van geluk spreken dat hij nog zo lang aan het bord mag blijven zitten, want er zijn mogelijkheden zat dat Sven Dijkhuis kan winnen. Maar of het kruit nu nat was of dat het veiligheidspalletje niet was omgezet, Nikolai blijft nog steeds leven. Maar hij toont wel de vechtersmentaliteit en dat geeft hem hoe langer de partij duurt steeds meer lucht. En gelukkig weet hij los te komen uit de omklemming, maar het maximale wat hij bereiken kan is remise. Voor ons niet genoeg, maar voor Utrecht wel de winst in de match.
En dan de laatste partij waar de uitslag nog lang op zich wachten is die van Mark Brussen. Al snel vereenvoudigt zich de stelling nadat veel stukken zijn afgeruild. Je zou dan denken dat het vlot richting remise moet gaan. Maar niet vandaag, want Mark mag zich gaan verdiepen in hoe hij deze stelling remise moet gaan maken, hij laat zich terugdringen in de eigen gelederen! Maar omdat de loper een iets grotere reikwijdte heeft dan het zwarte paard lijkt dat zijn redding te worden. Maar het is allemaal op het nippertje want zwart mist diverse kansen op een gewonnen stelling. Met de hakken over de sloot weet Mark remise te forceren. Slot van deze partij op YouTube
En dus verliezen we in een slecht gespeelde wedstrijd met 5-3 van het zwakker geachte Utrecht 2. Daar hadden we niet op gerekend, maar we hebben ook niet veel kansen weten te creëren. Hoe moeten dit in de rest van het seizoen recht weten te breien? Er komen nog meer sterkere tegenstanders aan, we moeten maar hopen op een paar uitschieters, en we moeten blijven vechten!
Nog voor de wedstrijd via een chaotische inleiding goed en wel op gang was gekomen, konden we de eerste nul al noteren. Freddie van der Elburg gaf door een stomme zet een pion weg. Dat hoeft niet catastrofaal te zijn maar het plezier was er gelijk af. Hij gaf meteen op omdat hij geen zin had om tegen de bierkaai te moeten vechten. Waar is de Fighting Spirit gebleven?
Dan volgt er een lange tijd van houtjes verplaatsen en stellingen innemen om van daaruit het geschut zijn werk te laten doen. De eerste positieve noot laat zich zien als Maarten Beekhuis via een lastige stelling zich los weet te wringen. Het ziet er allemaal behoorlijk tricky uit maar hij weet alles zo te sturen dat het zijn kant opvalt. Een van de weinige positieve belevenissen deze middag. Het staat 1-1.
Maar daarna mag Martin tegen zijn oude leermeester Dharma Tjiam weer in het stof bijten. Hij heeft niet de kans gekregen om de lessen een positieve draai te geven. Na afloop vertelde Martin dat hij wist dat Tjiam wel een keer zou komen en dat gebeurde ook. De afwikkeling door hem was kort en bondig, een foutje van Martin en Pats! Boem! Inleveren dat punt. Het had beter gekund.
Theo Visschedijk viel weer in, maar nu op het laatste bord en hij kreeg een tegenstander die hij toch wel had kunnen inpakken. Maar Theo stelde zich meer defensief dan offensief op, en dat werd hem uiteindelijk fataal. Vooral als je voor een batterij van drie zware stukken een gapend gat laat vallen terwijl dat niet eens nodig was. Daarna krijgt hij nog diverse mogelijkheden om het lek te dichten, of een tegenaanval op te zetten. Maar hij profiteert totaal niet van de geboden mogelijkheden. En weer mogen we een nul noteren. Wat is er toch aan de hand?
Dan toch weer een positieve “ommekeer” als Erik zijn partij weet te winnen in de voor hem bekende stijl. Een klein positioneel voordeel geeft hem meer bewegingsvrijheid en dat is vaak voldoende voor Erik. Het al eerder gememoreerde stellingen innemen heeft bij deze partij wel zijn voordelen opgeleverd. Hij weet een pion te winnen en nadat deze een vrije doorgang heeft weten te bewerkstelligen kan hij daarna ook vlot de winst noteren. Stand is dan 2-3 voor Utrecht.
En dan is al te zien dat het geen overwinning wordt voor ons, want Henk Eleveld heeft intussen al een pion verloren en de tweede pion gaat niet lang daarna het doosje in. Het is nog (te) lang proberen om het onvermijdelijke te voorkomen, maar ook hij mag de koning omleggen. 2-4 achter en twee partijen die niet veel hoop geven.
Nikolai staat ook al de hele middag voor het vuurpeloton en alleen de trekker moet nog overgehaald worden. Tegen de jonge tegenstander heeft hij totaal niets in te brengen en hij mag van geluk spreken dat hij nog zo lang aan het bord mag blijven zitten, want er zijn mogelijkheden zat dat Sven Dijkhuis kan winnen. Maar of het kruit nu nat was of dat het veiligheidspalletje niet was omgezet, Nikolai blijft nog steeds leven. Maar hij toont wel de vechtersmentaliteit en dat geeft hem hoe langer de partij duurt steeds meer lucht. En gelukkig weet hij los te komen uit de omklemming, maar het maximale wat hij bereiken kan is remise. Voor ons niet genoeg, maar voor Utrecht wel de winst in de match.
En dan de laatste partij waar de uitslag nog lang op zich wachten is die van Mark Brussen. Al snel vereenvoudigt zich de stelling nadat veel stukken zijn afgeruild. Je zou dan denken dat het vlot richting remise moet gaan. Maar niet vandaag, want Mark mag zich gaan verdiepen in hoe hij deze stelling remise moet gaan maken, hij laat zich terugdringen in de eigen gelederen! Maar omdat de loper een iets grotere reikwijdte heeft dan het zwarte paard lijkt dat zijn redding te worden. Maar het is allemaal op het nippertje want zwart mist diverse kansen op een gewonnen stelling. Met de hakken over de sloot weet Mark remise te forceren. Slot van deze partij op YouTube
En dus verliezen we in een slecht gespeelde wedstrijd met 5-3 van het zwakker geachte Utrecht 2. Daar hadden we niet op gerekend, maar we hebben ook niet veel kansen weten te creëren. Hoe moeten dit in de rest van het seizoen recht weten te breien? Er komen nog meer sterkere tegenstanders aan, we moeten maar hopen op een paar uitschieters, en we moeten blijven vechten!
't Andere verslag | foto's op Facebook, Google+, Picasa | partijen in pgn |
Partijen openen in nieuw venster of tabblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten