Wat zullen we nu weer eens voor een verslag maken. De driewekelijkse strijd om een leesbaar en onderhoudend overzicht in te leveren bij de redactie van onze Schaakstad-site. Onderwerp is uiteraard de wedstrijd die een paar dagen daarvoor werd gespeeld door in dit geval het tweede team van onze club. Maar ach, dat doe ik nu al zo’n… hoeveel jaar eigenlijk alweer? Nou ja, niet zo belangrijk, de spelers zorgen er die middag voor dat ik hun belevenissen voor de eeuwigheid vast ga leggen. Dat is dan op schaakgebied natuurlijk, want als ik ga opschrijven wat ze allemaal in hun vrije tijd uitvreten kan ik net zo goed vragen of RTL-roddeltante Verlinde langskomt. Doen we maar niet.
Freddie mocht vandaag zijn geluk gaan beproeven in het eerste team en deed dat op niet mis te verstane wijze met een ongelukkige partij, laat hem maar gauw weer op zijn eigen honk terugkomen! Invaller was Jasper Zwirs die een tegenstander had die volgens mij nog kleiner was dan onze (destijds) kleine Beer. Daarover later meer. Nadat voorzitter Ed op onnavolgbare wijze had uitgelegd dat de heren niet naast de pot moesten pissen (zo kun je het ook zeggen, Ed), begon de strijd tegen Kennemer Combinatie 2. Het werd een lange moeilijke middag. Het gezeik daargelaten.
De angel werd al na zo’n twee en een half uur uit deze wedstrijd en uit het team gehaald. Vroeg in de middag konden we gefrustreerd toekijken hoe Maarten twee pionnen in mocht leveren, maar bij Marcel was er zo weinig aan de hand dat een remiseaanbod in het belang van het team eerst nog werd afgeslagen. Maar er kon zo weinig gebeuren dat een paar zetten later toch maar de vrede werd gesloten.
Een half uur later wist Henk Eleveld niet hoe snel hij een remiseaanbod moest accepteren van Gerard Snijders, hij was langs een steile afgrond gegaan. Zijn stelling werd na een te optimistische opzet voor de twintigste zet uit elkaar geslagen. Hij leverde daarbij een pion in, en een duidelijke slechtere stelling die rijp was voor de sloop. Via allerlei kunstgrepen en hyperactieve loper lukt het hem om nog iets te klieren en te klooien. En het heeft zowaar effect want Snijders weet in eerste instantie niet de winnende voortzetting te vinden, en laat de stelling in rustiger vaarwater terecht komen. De slotstelling is natuurlijk vreemd want wit heeft een gezonde pion meer en hoeft niets te vrezen. Toch remise gegeven, er zal wel een reden voor geweest zijn.
Jasper, onze invaller bond de strijd aan met de al eerder genoemde Mini (mini) beer, maar vast en zeker een talent, Tyro Bekedam, ze hebben ze dus blijkbaar nog kleiner. En dat heeft Jasper geweten, er kwam een Caro-Kann opening op het bord, en Tyro was voor de donder niet bang, hij ging voortvarend aan het werk. Het lijkt erop dat Jasper te passief speelt terwijl Tyro op de koningsvleugel ten aanval gaat. Eerst worden diverse stukken daar naar toe gedirigeerd, en als die acties een pion hebben opgeleverd denkt hij er opeens aan om zijn eigen koning nog even in veiligheid te brengen. De witte stelling is al zo ver verzwakt dat Jasper geen tegenacties meer kan verzinnen, hij verliest een stuk en niet veel later ook de partij. Wij hadden jaren geleden de kleine beer, bij Kennemer Combinatie hebben ze een soortgelijk geval. Die komt er wel!
En dan het volgende Schaakstad-geval: Brussen. Twee nederlagen in evenzovele ronden tot nu toe, we zitten te wachten op de zo broodnodige hele punten. Uiteraard durf ik dat hier wel in het verslag te zetten, maar ik had niet de moed om hem dat ter plekke zelf te vertellen, op straffe dat ik weggesaneerd zou worden. Toch wel ideaal zo’n verslag schrijven, ze kunnen pas reageren als het al gepubliceerd is, en dan zijn er geen redactionele aanpassingen meer mogelijk. Je moet je macht als teamleider goed gebruiken! Maar Mark mocht vandaag iets verzinnen tegen de Sokolsky-opening, 1.b4. Mark kende zijn pappenheimers natuurlijk goed en liet zich onder de voet lopen. Op de damevleugel liepen een paar krolse pionnen zo hard als ze konden naar voren, naar voren. Ja, ik zet het er twee keer neer, want dan is duidelijk de Beeldenstorm uit de zeventiende eeuw Na Bonifatius niets is vergeleken bij dit geweld. Ik hoor Mark nog duidelijk in paniek roepen: Daar komen de PPIIOONNEENN! En het lijkt door te slaan ten gunste van wit, Frank Taylor. De pionnenbatterij doet al het sloopwerk en ziet er vervaarlijk uit met een pion op d7. Maar schijn bedriegt, de kansen lijken te keren ten gunste van Mark. Maar of hij net niet doortastend genoeg is, of dat er niet meer in de stelling zit, het blijft op het randje van remise. Maar hij kan maar beter niet over dat randje gaan, want dan loopt het verkeerd af. Ondanks dat hij de hele partij met de rug tegen de muur stond, heeft Mark de partij wel verdienstelijk de veilige remisehaven binnengeloodst. Een beetje slijmen is hier wel op zijn plaats, want anders mag ik de volgende wedstrijd misschien niet meerijden…
Eens even kijken, de stand is nu 1½-2½ voor KC2, welk bord zullen we nu eens nemen, vrijwilligers? Nee, dan wijs ik een vrijwilliger aan, en dat is: Nikolai! Wat heb jij vandaag gepresteerd? Een remise, mooi, die tellen we er ook bij. Stand 2-3. Wat was het voor partij? Ja, Nikolai, remise ik weet het, maar hoe was de strijd.. nou dan verzin ik zelf wel iets. Chessbase zegt dat het Engels is met een Konings-Indische satehprikker opening op een bedje van sambal. Waar Mark de aanval op de damevleugel moet weerstaan, mag Nikolai dat op de koningsvleugel doen. Nikolai daarentegen heeft zijn defensie al vroeg op orde maar dat heeft er wel toe geleid dat er geen aanvalsplan gereed ligt, er was geen tijd om dat op touw te zetten. Gelukkig zijn er voor zwart ook geen aanknopingspunten meer om een beslissing te forceren. Nadat alle belangrijke stukken zijn afgeruild blijft er een loper van een donkere kleur over, ja ik pas wel op met die Pieten-discussie om hem zwart te noemen! Gevolg, het is remise, en wederom geen winst voor Schaakstad. Wat ik al zei in de inleiding, een lastige middag!
Maar gelukkig, we hebben Martin nog, helemaal fit voor vandaag, geen klachten en dus Allez, scoren! De opening is een Roeskiesche Polka met in de opening actieve przewalskipaarden op de uitgestrekte toendra. Martin laat het gras niet groener en langer groeien dan het al is, en pakt de stier bij de hoorns. Met de meest galante tred die Martin maar uit zijn hoefjes kan halen, trippelt pion na pion in zijn doosje. Het is een partij uit een stuk en Wouter Roggeveen kan niets bedenken om deze horde tegen te houden. Als hij dan noodgedwongen ook nog een kwaliteit moet geven kan Martin niets meer in de weg staan om de eerste overwinning voor ons deze middag te laten noteren. Na de vorige wedstrijd waarin Martin met de schrik vrij kwam, nu een strakke winstpartij. Maar na afloop zou blijken dat het bij deze ene overwinning zou blijven.
Freddie van der Elburg merkte na ongeveer 5-6 zetten op dat Maarten al eens een soortgelijke partij had gespeeld, met dezelfde opening en dezelfde achterstand van twee pionnen en als klap op de vuurpijl: tegen dezelfde tegenstander! Het klopte niet helemaal, maar het geheugen van Freddie had het tot op bepaalde hoogte wel goed, zie hier die partij en vergelijk het maar eens met de partij zoals die vandaag gespeeld is:
Freddie mocht vandaag zijn geluk gaan beproeven in het eerste team en deed dat op niet mis te verstane wijze met een ongelukkige partij, laat hem maar gauw weer op zijn eigen honk terugkomen! Invaller was Jasper Zwirs die een tegenstander had die volgens mij nog kleiner was dan onze (destijds) kleine Beer. Daarover later meer. Nadat voorzitter Ed op onnavolgbare wijze had uitgelegd dat de heren niet naast de pot moesten pissen (zo kun je het ook zeggen, Ed), begon de strijd tegen Kennemer Combinatie 2. Het werd een lange moeilijke middag. Het gezeik daargelaten.
De angel werd al na zo’n twee en een half uur uit deze wedstrijd en uit het team gehaald. Vroeg in de middag konden we gefrustreerd toekijken hoe Maarten twee pionnen in mocht leveren, maar bij Marcel was er zo weinig aan de hand dat een remiseaanbod in het belang van het team eerst nog werd afgeslagen. Maar er kon zo weinig gebeuren dat een paar zetten later toch maar de vrede werd gesloten.
Een half uur later wist Henk Eleveld niet hoe snel hij een remiseaanbod moest accepteren van Gerard Snijders, hij was langs een steile afgrond gegaan. Zijn stelling werd na een te optimistische opzet voor de twintigste zet uit elkaar geslagen. Hij leverde daarbij een pion in, en een duidelijke slechtere stelling die rijp was voor de sloop. Via allerlei kunstgrepen en hyperactieve loper lukt het hem om nog iets te klieren en te klooien. En het heeft zowaar effect want Snijders weet in eerste instantie niet de winnende voortzetting te vinden, en laat de stelling in rustiger vaarwater terecht komen. De slotstelling is natuurlijk vreemd want wit heeft een gezonde pion meer en hoeft niets te vrezen. Toch remise gegeven, er zal wel een reden voor geweest zijn.
Jasper, onze invaller bond de strijd aan met de al eerder genoemde Mini (mini) beer, maar vast en zeker een talent, Tyro Bekedam, ze hebben ze dus blijkbaar nog kleiner. En dat heeft Jasper geweten, er kwam een Caro-Kann opening op het bord, en Tyro was voor de donder niet bang, hij ging voortvarend aan het werk. Het lijkt erop dat Jasper te passief speelt terwijl Tyro op de koningsvleugel ten aanval gaat. Eerst worden diverse stukken daar naar toe gedirigeerd, en als die acties een pion hebben opgeleverd denkt hij er opeens aan om zijn eigen koning nog even in veiligheid te brengen. De witte stelling is al zo ver verzwakt dat Jasper geen tegenacties meer kan verzinnen, hij verliest een stuk en niet veel later ook de partij. Wij hadden jaren geleden de kleine beer, bij Kennemer Combinatie hebben ze een soortgelijk geval. Die komt er wel!
En dan het volgende Schaakstad-geval: Brussen. Twee nederlagen in evenzovele ronden tot nu toe, we zitten te wachten op de zo broodnodige hele punten. Uiteraard durf ik dat hier wel in het verslag te zetten, maar ik had niet de moed om hem dat ter plekke zelf te vertellen, op straffe dat ik weggesaneerd zou worden. Toch wel ideaal zo’n verslag schrijven, ze kunnen pas reageren als het al gepubliceerd is, en dan zijn er geen redactionele aanpassingen meer mogelijk. Je moet je macht als teamleider goed gebruiken! Maar Mark mocht vandaag iets verzinnen tegen de Sokolsky-opening, 1.b4. Mark kende zijn pappenheimers natuurlijk goed en liet zich onder de voet lopen. Op de damevleugel liepen een paar krolse pionnen zo hard als ze konden naar voren, naar voren. Ja, ik zet het er twee keer neer, want dan is duidelijk de Beeldenstorm uit de zeventiende eeuw Na Bonifatius niets is vergeleken bij dit geweld. Ik hoor Mark nog duidelijk in paniek roepen: Daar komen de PPIIOONNEENN! En het lijkt door te slaan ten gunste van wit, Frank Taylor. De pionnenbatterij doet al het sloopwerk en ziet er vervaarlijk uit met een pion op d7. Maar schijn bedriegt, de kansen lijken te keren ten gunste van Mark. Maar of hij net niet doortastend genoeg is, of dat er niet meer in de stelling zit, het blijft op het randje van remise. Maar hij kan maar beter niet over dat randje gaan, want dan loopt het verkeerd af. Ondanks dat hij de hele partij met de rug tegen de muur stond, heeft Mark de partij wel verdienstelijk de veilige remisehaven binnengeloodst. Een beetje slijmen is hier wel op zijn plaats, want anders mag ik de volgende wedstrijd misschien niet meerijden…
Eens even kijken, de stand is nu 1½-2½ voor KC2, welk bord zullen we nu eens nemen, vrijwilligers? Nee, dan wijs ik een vrijwilliger aan, en dat is: Nikolai! Wat heb jij vandaag gepresteerd? Een remise, mooi, die tellen we er ook bij. Stand 2-3. Wat was het voor partij? Ja, Nikolai, remise ik weet het, maar hoe was de strijd.. nou dan verzin ik zelf wel iets. Chessbase zegt dat het Engels is met een Konings-Indische satehprikker opening op een bedje van sambal. Waar Mark de aanval op de damevleugel moet weerstaan, mag Nikolai dat op de koningsvleugel doen. Nikolai daarentegen heeft zijn defensie al vroeg op orde maar dat heeft er wel toe geleid dat er geen aanvalsplan gereed ligt, er was geen tijd om dat op touw te zetten. Gelukkig zijn er voor zwart ook geen aanknopingspunten meer om een beslissing te forceren. Nadat alle belangrijke stukken zijn afgeruild blijft er een loper van een donkere kleur over, ja ik pas wel op met die Pieten-discussie om hem zwart te noemen! Gevolg, het is remise, en wederom geen winst voor Schaakstad. Wat ik al zei in de inleiding, een lastige middag!
Maar gelukkig, we hebben Martin nog, helemaal fit voor vandaag, geen klachten en dus Allez, scoren! De opening is een Roeskiesche Polka met in de opening actieve przewalskipaarden op de uitgestrekte toendra. Martin laat het gras niet groener en langer groeien dan het al is, en pakt de stier bij de hoorns. Met de meest galante tred die Martin maar uit zijn hoefjes kan halen, trippelt pion na pion in zijn doosje. Het is een partij uit een stuk en Wouter Roggeveen kan niets bedenken om deze horde tegen te houden. Als hij dan noodgedwongen ook nog een kwaliteit moet geven kan Martin niets meer in de weg staan om de eerste overwinning voor ons deze middag te laten noteren. Na de vorige wedstrijd waarin Martin met de schrik vrij kwam, nu een strakke winstpartij. Maar na afloop zou blijken dat het bij deze ene overwinning zou blijven.
Freddie van der Elburg merkte na ongeveer 5-6 zetten op dat Maarten al eens een soortgelijke partij had gespeeld, met dezelfde opening en dezelfde achterstand van twee pionnen en als klap op de vuurpijl: tegen dezelfde tegenstander! Het klopte niet helemaal, maar het geheugen van Freddie had het tot op bepaalde hoogte wel goed, zie hier die partij en vergelijk het maar eens met de partij zoals die vandaag gespeeld is:
| foto's op Google+ | foto's op Picasa | partijen in pgn |
Partijen openen in nieuw venster of tabblad
